Het verhaal achter het Limburgse psychedelische bluesrocktrio DeWolff laat zich lezen als een jongensboek. Nadat zij in 2008 de landelijke finale van de Kunstbende wonnen, ging het hard. Zij tekenden een platencontract REMusic Records, brachten een EP uit en waren te gast in De Wereld Draait Door en lieten daar een onvergetelijk indruk achter. ‘Zulke jonge gasten die zo geweldig konden spelen’, was de algemene mening. In december van dat jaar gaf de band al een optreden in de grote zaal van Paradiso. Anno 2020 heeft de band al negen platen, waarvan twee live, uitgebracht en heeft een aantal uitverkochte tournees en bovendien een Edison op hun naam.

Sinds zijn prille jeugd is Pablo van de Poel al in rockmuziek geïnteresseerd, zijn vader draaide vaak muziek van Jimi Hendrix, Cream en The Doors. Tevens zong zijn pa in een coverband en Pablo ging vaak mee naar de repetities en optredens. Op zijn negende kocht hij van zijn spaargeld zijn eerste gitaar (een Squier Telecaster) en begon met het naspelen van zijn idolen. Op zijn elfde begon Pablo al zijn eerste bandje. In 2007 richtte Pablo samen met zijn broer Luka en Robin Piso DeWolff op.

Eind oktober 2009 verscheen het debuutalbum ‘Strange Fruits And Undiscovered Plants’. Terwijl drummer Luka van der Poel nog op de middelbare school zat, volgde Pablo het conservatorium. In 2010 stond het jonge trio al op Pinkpop. Ook over de landsgrenzen werd DeWolff snel populair. Zo waren zij in 2010 te zien in het fameuze Duitse muziekprogramma Rockpalast en speelden op grote festivals in Frankrijk en Italië en op het Sziget Festival in Boedapest. Nadat de Limburgers bij het label GoSet Music tekenden, werd het tweede album ‘Orchards/Lupine’ ook in Australië en Nieuw Zeeland uitgebracht. Een tour down-under volgde.

In mei 2012, een maand voor de release van het album ‘DeWolff IV’, ging er op het Amsterdam International Documentary Festival de documentaire ‘DeWolff’ in première. Een filmploeg had de band sinds 2008 gevolgd. Ook werd DeWolff in dit jaar door Rolling Stone Magazine uitgeroepen tot Europa’s ‘Must See Live Band’ van 2012.

Voor het vijfde album ‘Grand Southern Electric’ reisde de band af naar het Zuiden van de Verenigde Staten in Valdosta, Georgia en kwam onder de bezielende leiding van producer Mark Neil, die o.a. met Black Keys en The Paladins werkte, tot stand.

In maart 2015 werd Pablo door het blad ‘Gitarist’ uitgeroepen tot beste gitarist van Nederland. Pablo wordt vaak gevraagd om als gastmuzikant op platen mee te doen. Zo speelt hij o.a. mee op de CD ‘Bam’ van Vandale (2009) en op de LP ‘Orgel Vreten – The Merciless Hammond Battle’ uit 2012. Ook is hij de gitarist van Barry Hay’s Flying V Formation waarvan in mei 2016 het debuutalbum verscheen.

In 2017 reisde Pablo met zijn vrouw Nikki van de Poel alias Satellite June door de USA. Hij schreef ‘on the road’ zijn eerste soloplaat terwijl zijn vrouw, die fotografe is, indrukwekkende foto’s maakte. In augustus 2018 kwam het album met fotoboek ‘Americanalog’ uit.

Op 11 januari 2020 was er een grote release party in een uitverkocht Paradiso van het nieuwste DeWolff album ‘Tascam Tapes’. Op de hoes staat de slogan ‘This is DeWolff’s new album. It was recorded on the road for less than $50. But it sounds like a million bucks.’ Opgenomen met een ouderwetse Tascam 4-track cassetterecorder. Plaats van handeling: hotelkamers, kleedkamers en het tourbusje. Het resultaat is verbluffend en in recensies wordt dit de beste plaat van DeWolff genoemd.

Een week na de release van ‘Tascam Tapes’ was Pablo van de Poel de eregast tijdens de Six Strings Sessions van acteur/muzikant Joris Lutz. Daar maakte hij even tijd om over zijn favoriete nummer te praten. Een verrassende keuze en een prachtige song.

Luister hieronder naar het interview: