Arno Hintjens
Een absolute grootheid uit de Belgische rockscene is ongetwijfeld Arno Hintjens. De in 1949 in de Belgische kustplaats Oostende geboren zanger brak in de hoogtijdagen van de new wave door met T.C. Matic. De band had, mede door de legendarische gitarist Jean-Marie Aerts, een volstrekt uniek eigen geluid; een mix van new wave, funk, blues, rock en zelfs Franse chanson. Op de titelloze debuutplaat staat o.a. ‘Oh La La La’, een van de invloedrijkste nummers uit de Belgische muziekgeschiedenis. Arno maakte met deze groep nog drie albums: ‘l’Apache’ (1982), ‘Choco’ (1983, met ‘Putain Putain’) en ‘Yé Yé'(1985), waarop het prachtige ‘Elle Adore Le Noir’ staat. Men kende grote Europese successen, in 1983 stond T.C. Matic op Pinkpop, maar na een tournee met Simple Minds (1986) viel de band uiteen.
Voormalig kok Arno Hintjes speelde in de begintijd van zijn carrière rond 1970 veelal mondharmonica in groepen uit Oostende. Zijn eerste band was de bluesrockband Freckleface. Samen met gitarist Paul Decoutere richtte hij later Tjens Couter op. De debuutplaat ‘Who Cares’ kende niet echt veel succes maar zij waren wel de eerste Belgische band die in Toppop optrad. Na het vertrek van Decoutere werd de naam veranderd in T.C. Matic.
Na de T.C. Matic-periode begon voor Hintjens een succesvolle solocarrière. Op de debuutplaat onder de naam Arno zijn gastbijdragen van o.a. Kaz Lux en de latere The Scabs-gitarist Willie Willie. Behalve zijn eigen succesvolle albums waaronder ‘Charlatan’ (1988), ‘Ratata’ (1990), ‘European Cowboy’ (1999), deed Arno regelmatig andere projecten onder de naam Arno & the Subrovniks en het stevige Charles and the White Trash European Blues Connection. Maar een absoluut muzikaal hoogtepunt mag zijn samenwerking met de Belgische gitarist/blueslegende Roland Van Campenhout genoemd worden, waarmee hij in 1991 het fantastische album ‘Charles et les Lulus’ uitbracht. Hun uitverkochte optreden in de piste van een heuze circustent op het Teatro Fantastico te Rotterdam mag met recht legendarisch worden genoemd.
In 2002 kende zijn geboorteplaats Oostende hem het ereburgerschap toe. Door een combinatie van factoren en een drukke agenda haalde de Belgische zanger de oorkonde pas 15 jaar later op. Arno’s glansrijke loopbaan bracht hem nog meer onderscheidingen: meermalen door het Vlaamse televisieblad verkozen tot ‘Zanger van het jaar’, de Franse onderscheiding ‘Ridder in de Kunsten en Letteren (Ordre des Arts et des Lettres) en werd hij opgenomen in de Belgische Radio 2-eregalerij. In het Vlaamse programma De Laatste Show deed Arno in 2010 een prachtig duet met Ray Davies (The Kinks). Ook was Arno ook als acteur te zien diverse films zoals ‘Préjudice’ uit 2015.
Toen Arno in 2017 de band Tjens Matic startte, waarmee hij songs van Tjens Couter en T.C. Matic wederom naar de podia bracht, was het aangekondigde optreden in de Brusselse poptempel Anciene Belgique (AB) binnen enkele minuten uitverkocht. Eind 2017 verscheen de single ‘Middlefinger’ van Tjens Matic en werkt men naar verluid aan een volledig album. In oktober 2018 speelde Tjens Matic in de Boerderij in Zoetermeer. Ruim voor het optreden had Arno tijd voor het korte interview voor deze website. Nog voordat de recorder aanstond noemde hij in zijn enthousiasme ‘Like A Rolling Stone’, echter toen het opnameapparaat aanstond en de vraag naar zijn favoriete song aller tijden gesteld werd, koos hij voor een song van de Nederlandse koningin van het levenslied. Later op de avond zou hij tijdens het optreden tussen de nummers door nog een stukje van dit prachtige lied zingen.
Luister hieronder naar het interview:
Recente reacties